Buzi Rąsi :)
Taki film niewyraźny i nieostry, całe 1,08 minuty, bo na zewnątrz całe -12 stopni Celsjusza, a przy wszechobecnej wichurze odczuwalne -23 stopnie, więc ręka się trzęsie i zamarza, a rękawiczkę trzeba było zdjąć, bo jesteś przecież szczęśliwą posiadaczką telefonu dotykowego :/
A przy takich mrozach rękawiczki iglove możesz sobie wszędzie wsadzić, ale nie na ręce :/
Po 1,08 poległam!
Nie nie nie, nie takie 1,08 co każdy po by poległ, minuty 1,08 :DDD
No naprawdę, każdemu przy piątku jedno w głowie ;)
Filmu 1,08 minuty, a spaceru 1,5 godziny :/
Bo wzięłaś sobie wolny piątek, żeby w końcu odpocząć tak Ci ten styczeń dał w kość, a urlopu niewykorzystanego masz przecież prawie 70 dni, więc ten jeden dzień postawi Cię trochę na nogi, tak już zacierałaś rączki od tygodnia na samą myśl.
Wyspałaś się w końcu do 10 :D, ogarnęłaś siebie i mieszkanie na błysk pierwszy raz od Sylwestra i pomyślałaś, że tylko wyjdziesz z psem na szybki spacerek i po powrocie zalegniesz na kanapie w błyszczącym i pachnącym domku i podelektujesz się dniem wolnym jak Pan Bog przykazał i chwilo trwaj :)
Tiaaaa...
Normalni ludzie mający normalne psy, przy takiej zimowej wichurze i mrozie, robią krótki spacerek wokół bloku i fajrant.
No sorry, taki klimat!
Ale nie Ty. Ty masz myśliwskiego biegacza, który w dodatku kocha zimę, choć określenie kocha to i tak za mało :/ On ją ubóstwia, inne pory roku mogłyby nie istnieć, tylko dajcie mu śniegu i mrozu i radości pełen pysk.
Więc jako szczęśliwie zamieszkała z myśliwskiem amatorem sportów zimowych ubierasz się.
Ale nie nie nie, nie jak typowa Warszawianka w kusą i śliczną puchóweczkę i skórzane kozaczki na szpilce.
Nie, nic z tych rzeczy.
Ty po 4 latach radosnej zimowej koegzystencji z psem wciągasz iście syberyjski płaszcz puchowy i solidne śniegowce, czapę i rękawice i tak nadobnie wylaszczona leziesz od razu na wielkie pole pełne śniegu żeby nie robić 164 kołek wokół bloku aż pies się choć trochę wybiega :/
A tam on biega roześmiany od nosa po ogon, a Ty za nim.
Śnieg po kolana nieudeptany, bo kto by tam w taki mróz w tym śniegu łaził, więc śniegowce się sprawdzają bardzo, szkoda tylko że nie są z pół metra dłuższe, bo się gorą nasypuje, ale ważne że pies szczęśliwy :/
Kurtka też świetna, ciepła, wiatru nie przepuszcza, a że trochę w stylu antygwałtów i uroku dodaje jak krosta na nosie, co tam :/
Tyle, że po 1,5 godziny to wszystko to za mało i żadne buty i kurtka nie są wystarczająco ciepłe i wiatroodporne i masz w nosie radosć psa, bo pierwsza faza hipotermii bardziej do Ciebie przemawia i gdybyś go tak nie kochała to odróciłabyś się zwyczajnie na pięcie i poszła, dokądkolwiek byle by tam ciepło było.
Ale Ty go kochasz najbardziej na świecie niestety,
więc brniesz w śniegu po kolana i z glutem po kolana :/
I w końcu nadchodzi ta chwila :)
Wracacie do domu :)))
Ty ledwo żywa bez czucia w członkach wszystkich, a ten cały w skowronkach.
"Fajny nam sie spacer udał Proszę Pani, co? :DDD"
Zajeb...ty ku...a Pepulku :/
A w domu on lezie prosto na Twoją wyodkurzaną wypraną kanapę, na której to Ty miałaś się tak z lubością dniem wolnym delektować, z książką i herbatką i co tam jeszcze Ci się marzyło a Ty się bierzesz za szmatę i za sprzątanie, bo śnieg, bo piach, bo sól, bo błoto, bo matko boska :/
I tylko nie zapomnij go okryć kocykiem, bo mu łapki przecież zmarzły!
A niech Cię chudy byk dot dot dot!
Przykryłaś i wracasz do szmaty, a on chrapie słodko :/
I wiesz co będzie za 2 godziny, kiedy właśnie zacznie Ci wracać czucie w stopach?
On wstanie i spojrzy na ciebie pytająco "Pójdziemy, pls?"
Ale nie martw się, jeszcze tylko sobota i niedziela, a w poniedziałek pojdziesz do pracy i sobie odpoczniesz :/
xoxo ♥
and follow my blog :*
